tag:blogger.com,1999:blog-55685696283907553042024-02-07T08:21:28.265+03:00MorkediÖlüm'den yaşama akarken, biçimsiz bir yaşantı şeklin'de, kendine bir biçim kazandırmaya endeks'li bir hayat yokuşun'da..Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.comBlogger38125tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-52973205100050968862011-05-17T01:46:00.002+03:002011-05-17T01:56:59.842+03:00...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgaOUhT7bOchsO8KCR2DYdK6mGrJmfQZmUCjOjax5q_rpQ_FV6rUfrIyvjwlloeeOpoAxdmpHh4L7_eew6Nqg1OD-H6E12q5CmnNAfT5WcNaKKNsgFLjnW19QNtW1CRf0pBaKnP0A8Hbo/s1600/1_3_3.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 229px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgaOUhT7bOchsO8KCR2DYdK6mGrJmfQZmUCjOjax5q_rpQ_FV6rUfrIyvjwlloeeOpoAxdmpHh4L7_eew6Nqg1OD-H6E12q5CmnNAfT5WcNaKKNsgFLjnW19QNtW1CRf0pBaKnP0A8Hbo/s320/1_3_3.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5607451772414734178" /></a><br />Dışarıdan bakınca her şey, ne kadarda farklı görünür bizlere..ama içine attığın da o adımı sanki dipsiz bir kuyu gibi içine yuvarlanırız; her şeyin ne kadar sahte ve iki yüzlü olduğunu gördüğümüzde, önce afallarız ama yinede devam ederiz.. daha tam anlamadığımızı anlarız!. sonra dank eder..sonra hiç beklemediğimiz anda yıkılır kalırız gördüğümüzde ve anladığımızda ama her şey çoktan yaşanmıştır, bize kalan ise sadece pişmanlık adına her gün tekrarlayacağımız keşkeler den ibaret..Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-90860479269387424172011-05-17T01:26:00.005+03:002011-05-17T01:39:26.769+03:00Her şey aynı bak<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGK8bck_QTsRsQbMPeEFwQXZz6ulfdMg0spY5yj-ZJ7e4KDV6z_oDn9yRqAvWnQznFCWeqgP-cyv8a_a5OJP5VwBYALLpBMVOpEhFu0QdXolIeicMZtSd41NI3U5pcUjhmYzRVEv-gRRM/s1600/DuygulariminAynasi_yalnizlik_top.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="text-align: left;float: left; margin-top: 0px; margin-right: 10px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; cursor: pointer; width: 320px; height: 219px; " src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGK8bck_QTsRsQbMPeEFwQXZz6ulfdMg0spY5yj-ZJ7e4KDV6z_oDn9yRqAvWnQznFCWeqgP-cyv8a_a5OJP5VwBYALLpBMVOpEhFu0QdXolIeicMZtSd41NI3U5pcUjhmYzRVEv-gRRM/s320/DuygulariminAynasi_yalnizlik_top.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5607446878696209282" /></a><br /><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px; "><p style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; text-align: left; margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; line-height: 1.5em; ">Karaltının tam ortasın da,düşüşteyim gitmek ve kalmak arasında kaldım..</p><p style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; text-align: left; margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; line-height: 1.5em; ">Ne yapsam olmuyor,olmuyor bazen; tek istediğim gerçek olmayan bir dünya,</p><p style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; text-align: left; margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; line-height: 1.5em; ">biliyorum ama bilmek istemiyorum yabancı suratlar aynı kişilikler,gitmenin ne yararı var</p><p style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; text-align: left; margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; line-height: 1.5em; ">o zaman,değişen sadece yüzler sadece yüzler anlıyor musun, sen aynıysan onlar da aynı..</p><p style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; text-align: left; margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; line-height: 1.5em; ">yırtıp atmak zor,acı yeniden deneyimlemek ise bir hayal.</p></span>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-31756822696186410312010-01-22T11:46:00.005+02:002011-05-11T01:18:32.922+03:00Kurgu (Sil baştan)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaPhg52yWx8lTRQVVjs4kUs3uimelKj4VeE2vPWT2C9DzpQEuG3_7Da3ZG0BOhLqPQau-rnujoPbMdFsCybD-QqXiUZwuJqzGc7m-etrU-BEsd4xMY2U7exYsVPfOdJh46oW_HUmytYCg/s1600-h/29577883672cj1.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 264px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaPhg52yWx8lTRQVVjs4kUs3uimelKj4VeE2vPWT2C9DzpQEuG3_7Da3ZG0BOhLqPQau-rnujoPbMdFsCybD-QqXiUZwuJqzGc7m-etrU-BEsd4xMY2U7exYsVPfOdJh46oW_HUmytYCg/s320/29577883672cj1.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5429498742138326738" /></a><br /><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; line-height: 18px; -webkit-border-horizontal-spacing: 2px; -webkit-border-vertical-spacing: 2px;"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 51, 51); font-size: 13px; "><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); ">Benimkisi bir oluş ve olmayış masalı aslında,pençeme takılan bir et parçası, sevgisizliğin sıfatını yazdım bu güne kadar..Ama sonuç hep boş bir kavanoz kadar “anlamsız ve zamansızdı taki sana rasladığım güne kadar bu olamayışlardan bir zaman belirlemek istedim bu seferde bir illet gibi yakama yapıştı atmak istedim(Ama olmadı) ve o gün , sarhoş olduğum bir anda birden online oldu yüzüm güleçliği takındı her zaman ki gibi..alkolünde etkisiyle açılsam mı ,açılmasam mı diye düşünürken,bir anda bahsetmeye başladım ne dediğimi bilmeyerek kendi, kendime bir süre öylece kekelemeye başladım.. ama bir anda, ben sana aşığım cümlesi çıkamadı ağzımdan, resmen ilk defa bu kadar uzun bir süre kendimle cebelleşmeye başladım,anlatmaya çalıştım ama çok zorlayıcı bir süreçti çok güçtü.. beni gittikçe hapsediyordu içinde.<br />En sonunda "anlamıyor ben ne yaparım" dedim "anlatmaya çalıştın mı ki anlasın" dedi çalıştım, çalışıyorum dedim anlamıştır o zaman" dedi..öylece kaldım, boğazımda sanki bir yumruk varmış gibi sayıklıyordum ki, gözlerim bir anda buğulandı..(Sustum sadece sustum olmak isteğim yerde yok saydım bendeki benleri öylece..)ve bir zaman sonra;sürekli görüşelim dedi gel dedi cesaret edemedim sonunda kalktım gittim...ama bu süre zarfında sürekli onu sinir ettim. Konuşmamaya başladı..Ne kadar da kolaydı onun için boşluğa düşüne,hırpalanan o değildi;her şey kolaydı senin için..Ve sonunda suskunluğunu bozdu ve bu son dedi.<br /><br />-Görüşmek istiyorum, dedi-Ciddi misin dedim..-Evet, dedi. Ama bu son deyişim,eğer buna da bahaneler uydurursan "unut beni" dedi..-Tamam dedim ..<br /><br />Görüşmek istemiyordum, kalbim öle hızlı hızlı atıyordu ki, korkmaya başladım ellerim titriyordu,gelemiyeceğim filan demeye başladım ve gene zırvalamaya başladım..gelmezsen bir daha benimle konuşma gibi sözler söyledi..tehdit zoru ile kalktım gittim.Görüşmenin olacağı gün bir anda o kadar çok istedim ki görmeyi, anlık duygular kapladı beni! aslında anlık duygulardan çok farklıydı, kendimi topladım sandım cesaretimi ellerimin içine alıp ,yoğurup şekil verip onun avuçlarının içine akıtabileceğimi düşündüm.<br />Belgin, vardı yanımda.. içmek için bir yerler aradık gittik pikaba, kafayı bulduk nerden bilebilirdim ki, onunda sık sık gittiği bir yer olduğunu..içtim içtim sarhoş oldum..Telefonum çalıyordu bir an hiç olmadık bir yerde olmak istedim.. düşüncesizliğimin, düşüncesi belirdi ve açtım.. nerdesin dedi pikap cafedeyim.. bekle orada, 10 dk sonra oradayım dedi..o sırada, belgin gitti o gelmeden.Hissettim gelmişti,başımı kaldıramıyordum bir anda yanımda dikildi..öptü beni.. basımı kaldıramıyordum ki sorduğu sorulara cevap vereyim..kekelemeye başladım ama yinede konuşamıyorum..tutuldum sanki bir çıkmaza girdim aşamıyorum, güçlükle hareket eder gibiydim..en sonunda aile fotolarını gösterdi bana ;sonra çerez tabağından bir fıstık aldı attı bana..bana mısın demedim gene konuşamıyorum,sanki zihnim bedenimle dalga geçer gibi benimle hiç bilmediğim bir oyun, oynuyor ve kapana kısılıyorum..benim o gece eve gitmem gerekiyordu..kalkalım mı dedim son arabaya binebilmek için,tamam dedi kaktık.<br />-Emin misin dedi bende kalmak istemediğine?- Ben tek kalamam ki dedim..-Benimle yatarsın dedi..<br />O an, kendimi hiç olmadığım bir şekilde , bir an olsa bile oldukça iyi hissettim bir yandan da, korkuyordum! savunmasız bir şekilde..gittik..ve o gece onda kaldım.<br />Ben yatıyorum dedi.. gittik yattık..O an, üşüyordum,terliyordum ve korkuyordum içimdeki duygular boşalırcasına yırtıp atmak istedim bütün bu olur olmazlığı üstümden..bana sarılır mısın dedim..gel buraya dedi gülerek ve beni kendine doğru çekti.. sarıldım göğsüne kafamı koydum. Baktığım bu görünmeyen, merak ettiğim açıklanamayan, hissettiğim hissedilemeyen şey nedir? Hıçkırıklarımda kahkahanın yankısında, ağlamaya başladım içimdeki bütün olup biteni boşaltmak gibiydi..arkanı dön dedi.. dayanamadım ve öptüm onu,tam dudaklarıma yapışıcak ken arkamı döndüm sarıldı..bütün vücudu vücuduma değdi..irkildim,tuhaf bir hassasiyet vardı üstümde dilimden bir şeyler dökülsün istedim..ama dilimdekiler bedenime sıçramadan yok olmayı seçti..yerini sessizlik yer aldı..gece boyunca onu öylece izledim öyle güzeldi ki gözümde..Arada sırada arkasını döndü..ama bir süre sonra yaklaşıp, elini kolumun arasından soktu.. öylece kaldık..o an zaman dursun ve hep elleri kolumun içinde, kalbim ise onun bedenine doğru akıp, onda can bulsun istedim...yatağın ne tarafında yattım halen seçemiyorum sağında mı yoksa solunda mı ama cam kenarındaydım..bir ara üzerim açılmıştı, üzerimi örttü..sabah ezanı okunduğu sırada resmen ana avrad düz gitmiştim sabah olmasın diye..şimdiden özlemeye başlamıştım bile yanımdayken bu duygunun açlığını hiç bu kadar derin bir şekilde hissetmemiştim..basım çatlıyordu dayanamadım..hap istedim,kalktı su getirdi..hapı verdi bana ve yeniden uyudu..sabah oldu işe gitmek için telefonu çaldı...ben ise her anı resmen beynime kazımak için bakıyordum çok net bir şekilde halkaları halen düğüm haline getirmekte, zorlanmıyorum çünkü aynı şeyleri yeniden yaşıyor gibiyim her saniyesini.<br /><br /></span><div style="text-align: center; "><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); ">Uyandı günaydın dedi..yanımda pantolonunu giyindi..soyundu bakamadım elim ayağım bir birine karıştı tutsak ediyordu beni kendinde ama oysa farkında bile değildi.Beni taksiye bindirdi..orda ilk defa göz göze geldik gözleri koyu yeşildi ve derin bir boşlukta kaybolur gibiydim..sarıldık, taksiye biner binmez gözyaşlarım çok müsait bir şekilde o ana boşalmaya başladı..gittim.iki saat sonra mesaj attı.. seni kıracak birşey mi yaptım çok kötüydün diye..sanki o an bir bitiş anıydı.. o kadar çok sevgi birikimi var ki bu beni onu daha çok bağlıyor olması bir an yok olmama sebep oluyordu..</span></div></span></span></span>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-43952651651413892902009-10-25T23:59:00.011+02:002011-05-11T01:27:34.836+03:00"O kadın"..<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTowfxDK9PEzU0BeYe8dedEN_QANvBHTxC6jdQaY-zG3GHSCvhGVhQf6H5J8drhUsYvT-Qmd4hM5KDc1DZoCQvUsyhmTAzPfm5hD_I5pXICJmb2NCClCaTBCGqFA0rsGMgphpqWjwvYq0/s1600-h/1461442_xl.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTowfxDK9PEzU0BeYe8dedEN_QANvBHTxC6jdQaY-zG3GHSCvhGVhQf6H5J8drhUsYvT-Qmd4hM5KDc1DZoCQvUsyhmTAzPfm5hD_I5pXICJmb2NCClCaTBCGqFA0rsGMgphpqWjwvYq0/s320/1461442_xl.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396662538395223538" /></a><br /><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px; line-height: 20px;">Sessizce içine aldı beni, uyurken yudum yudum bir nefes kadehin de, ürperdim sen gidip gelirken, çıkmaz bir boşluktu, belki hiç olamayışlar dan ibaret savruk gelişlerin.. Bir anda, hem esiyor ve hiç olmadık yerde , kargaşa yaratırcasına yok ediyordu...sebebiyetsiz anlar da telaffuz ederken, içime içime giren bir beden den ibaret sandığım gizli bir ruh gibiydi..sadece içime sinmesini, beklediğim bir var oluşta ki kızgın bir alev topu kadar yakıcıydı. Görüyor olman, beni başka yerlere savurmasını beklemediğim, anlar dan ibaret değildi;bambaşka yerler den hiç olmadık bir kent yaratabiliyordu.Tenimde hiç susmayan bir çocuk iniltisi gibi içime doğru kaymasını bekledim! zaman zaman hayal edemeyecek kadar güçtü belki yada olması gerektiği gibiydi.Belki de eksik, tamamlamalar vardı.</span>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-7073751499441399932009-10-25T23:59:00.009+02:002011-05-11T01:26:13.842+03:00Bitmişlik mi yeniden hayata sunulanlar?Bitmişliğin, hiçlikleri uzun mesafeden geriye aldanamaz manasız sözcükler çıkartır.Hiç olmamış benlikler de geriye kalan, sadece boş bir yaşamda birleşen, <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_12">imkaniyetsiz</span> sözcüklerdir...tıpkı çözümsüzlüğün ortasın da koşan kelimeler gibi.Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-17670533125451946622009-10-25T23:57:00.002+02:002011-05-11T01:30:19.649+03:00Yeniden var oluş çıkmazı..Yeniden, hayata gelmek gibi hissetmek bütün olguları.. İçine bastırır gibi kaygan bir deliğe uzanmak boylu, boyunca belki de geri tepmek bütün olumsuzlukları.. İşte o an yeniden koyulmak dünyanın bütün duygularına.. dokunmak içten sıcacık bir duygu arasın da belirlemek başlangıçları..Şimdi yeniden soruyorum; sizleri siz yapan şeyler, ortak olmayan bir keşif kadar belirleyici ve özgürlükçü mü diye ,yoksa saçmalıklar ardın da ,kalıplar ardın da, düz tapan bir yol gibi hiç bir dengeyi sap saklamamak mı?Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-63575039226072751592009-10-25T23:56:00.002+02:002011-05-11T01:32:03.806+03:00Yalnızlığın yalın halinde ki karmaşık kavram..Başka, başka hayatlar da birbirlerinin yaşamlarını ya satın aldılar yada kiraladılar; bilmeden uçsuz,bucaksız kavramlardı...Biliyorlardı belkide,sadece yalın ayak bir düzmece düzüşmece den ibaret karmaşık kavramlara dolanan aldatmacalar sonucu doğan,yalnızlık kurgusunda rol olan toplum.Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-83668764996985401652009-10-25T23:55:00.003+02:002011-05-11T01:33:12.116+03:00Ya şimdi hangi gündeyiz..<span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px; line-height: 20px;">Bugün, bugünde kaldı..tıpkı, diğer günler gibi olasılıksız veya olasılıklı ne farkeder ki, şimdi neyin ne olduğunu bilmeden çıkılmadı mı bilinmeyen bir yola? bütün hayaller bir kandırmacaya dönüşmedik mi senle ben..</span></span>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-47291633277500861452009-10-25T23:53:00.002+02:002011-05-11T01:34:07.562+03:00Suskunluklarımı kaybet İçinde..<span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px; line-height: 20px;">Sessizlik,suskunluklarını bir, biri ardına sıklaşırcasına beni bende kaybedecek kadar yüzsüz..</span></span>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-72041896281302331922009-07-30T03:48:00.007+03:002009-07-30T04:14:02.481+03:00Hayat bizi dilim dilim tüketiyor<div align="center"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5XdwlV5p-dNTzv8r9ochS0iMzB85g1xv3XYhH98eBuxuRgriw3RG4PLqA0P6QdYTw3gofXZVybS8fONDKiHDm5vXK3yX8EHCBwrvLq-5xJRvPbrwhooGw5NQ3VosK4NwtqzfHLdQGfzg/s1600-h/adszno6.png"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 213px; FLOAT: left; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364054939359544754" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5XdwlV5p-dNTzv8r9ochS0iMzB85g1xv3XYhH98eBuxuRgriw3RG4PLqA0P6QdYTw3gofXZVybS8fONDKiHDm5vXK3yX8EHCBwrvLq-5xJRvPbrwhooGw5NQ3VosK4NwtqzfHLdQGfzg/s320/adszno6.png" /></a><br />Yaşam akıyor...<br />Kısa sandığım koskoca bir zaman dilimiydi oysa, görmek veya görmemek gibi bir seçeneğim yoktu...<br />Adımlarını, bu kadar sık şekilde atacak bir zaman çizgisin de değildin..Sonuçta görmek istediğin gibi görüyordun, bende ki yada bu hayatta ki, tüm hiyerarşisine zaman aşımına uğratmaktan çekinmiyordu benliğin..<br /><br />Şimdi söylüyorum..Ben yeni bir dünya keşfettim..Hiç olmadık bir beden'den, bir kaç mil öte de, ölen ve yeni'den yaşama gözlerini açan bir kelebek gibi uçmaktı arayışlarım ki; sırlarım içinde ki gömülmeler..Her şeyi bütünüyle kategorize etmemdi.. Belki de bu yıpratıcı saçmalıklarım... </div>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-61860155534954656032009-07-30T03:24:00.007+03:002009-07-30T03:36:25.658+03:00Çıkışlarımı kendi içimde yutabilirim<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8gTOINUsoIRZ3a25AZdfgVmh0oZnU-P2FfA4ZjpUxiaBRyCtPeosyVPw_YGrPio4ZFNOxmGoPIqFfLY9r5x29QkD-qgHJzPnHkEMhx-enmb3j7I9aXf8OFyKQi31wS09cv-NjLm9bE2c/s1600-h/b01c5f229e3a5ec9405d4f30b4f8fc2f9cdf11e7_m.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 145px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364044502596449042" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8gTOINUsoIRZ3a25AZdfgVmh0oZnU-P2FfA4ZjpUxiaBRyCtPeosyVPw_YGrPio4ZFNOxmGoPIqFfLY9r5x29QkD-qgHJzPnHkEMhx-enmb3j7I9aXf8OFyKQi31wS09cv-NjLm9bE2c/s320/b01c5f229e3a5ec9405d4f30b4f8fc2f9cdf11e7_m.jpg" /></a>
<br /><p>Bütün her yerim, kendi içinde yer yapıyor..Zaman zaman bütün duygularım, acılarımla karışıp;içimde büyük bir acıyla dolaşımlı olarak, sol yanımdan, bedenime doğru yayılarak, inişe geçiyor.O an ölüyorum, ölmek istercesine hiç bilmediğim bir sokakta, öylece kalakalıyorum.</p><p>Anlamsızlık var.Bu odanın için de; yaşanılan bir acı var.</span>Terk edip gidemediğim. Her bitirişim de kollarımdan tutup; beni iki yana sallayıp kalbimi sıkıp her seferinde çöpe atıyor.Her seferin de, bu lanet yer beni sorgulamaktan, beni ele geçirmekten usanmıyor..(Her şey bir işaret gibi dört bir yanımı sarıyor...)Neydi bu anlamsızlık? Halen neyin isyanı?...Yoklarcasına beni sorumlu tutan bir gereksizlik içinde, çıkış arayan bir zihniyet..Sormak,anlamak hele ki sonuç aramak çok tehlikeli; her an dibe vurup çıkışlarımı kendi içimde yutabilirim.. Ne kadar çabalarsam o kadar kendimi kaybediyorum.. Çoktan empoze edilip,su yüzüne vurmuş bütün yalanlar!Daha ne kadar araklayabilirim ki geçmişi.</span></p>
<br />Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-70553957779456242592009-07-30T01:16:00.005+03:002009-07-30T02:16:18.392+03:00Yalnızlığın yalın hali<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxrn38LkLdRsDHjUVlJATcPhUbnzTjJtvP9juWDtDi5fVq7vueYpHW0vw72R7Yxero6c8hVaoHEoBA4aZjVQeoPxST45IC5vkUEQy3WgB3dvyUHVZ6PzBYxVWKS1LqUS_ey7dEp68D6lg/s1600-h/97b4bb58604505f82b941d63192d093cfadd2b49_m.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 215px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5364024105834851458" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxrn38LkLdRsDHjUVlJATcPhUbnzTjJtvP9juWDtDi5fVq7vueYpHW0vw72R7Yxero6c8hVaoHEoBA4aZjVQeoPxST45IC5vkUEQy3WgB3dvyUHVZ6PzBYxVWKS1LqUS_ey7dEp68D6lg/s320/97b4bb58604505f82b941d63192d093cfadd2b49_m.jpg" /></a><br /><div>Yalnızlık ,hiç beklemediğim bir süreç ardın'da, arkam'da durmayı yeğledi...</div><div>Oysa ne çok eserdim, gürlerdim ona ama gene de onsuz bu hayatı kendi içime doğru sömüremez dim...</div><br /><div>Bir şekilde, her şeyin içinde karmaşıklığımı ve yıpranışlarımı ondan geriye atmak yerine, onunla birlikte benimsemeye, hazır bir şekilde masa da kendi önüme servis ederdim...</div><br /><div>Bu sefer, hiç bir anlamı yok yalnızlıkların! Bir et yığını kadar, arayışlarımdan geriye kalan ikinci şahıslar ,çoğullar arasında geride kaldı...Sürdüremedim,kalkışlarımı bu kadar aceleci bir şekilde, hapsetti beni kendime güvenim sonsuzlaştı...Bir çemberin,teneke yığınları kadar serbesleşti tenim, hücrelerim den geriye çürük bir beden olarak benden ibaret geride serzenişlerini sesli bir şekil de sürdürdü.</div><br /><div>Sinerji, yüksek sesle dile getirildiğin de yok olabilirdi ve bendekiler bütünüyle yok olmayı seçti.</div>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-54031629384532757612009-07-12T05:13:00.001+03:002010-07-01T13:39:59.400+03:00Günün doğuşu..Sessizliğin, ardından kapanılan kapıların bu kadar umut verici olacağını düşünmedim ..Yada, sadece içimdeki yanılsamaların bu kadar güç verici; bir iniş çıkış sergileyeceğini düşünmeksizin, girdim bu yola..Pişmanlıklar oluşturdu.Gerçek anlamda, hasar derecesinde iki den ortaya bölündüğümü hissettim.Bu kadar gürültülü bir şekilde; ses getireceği umudu oluşmamıştı; ruhumda..Bencillik, anlayıştan kaynaklananır bir sendrom değildi. Kilitli olan varsayımları, ortaya atmaktı bütün amacım..Amacımdan ileri bir geliş yolunda olduğum yerde sayıverdim; duygulara, duyulan açlık bu kadar ses getirebilir miydi? yada bir ikilem çemberinde ansızın yok olman mıydı; korkularım.. </p><p>Ben açtım yollarını! Belki bir umutsuzlukla, belki de sandığımda sakladığım, kokmuş umutlarla yeniden yer almak istercesine.. Kendime, bilmeksizin aşağılanmaktan bir an olsun çekinmeden, gürültülü bir şekilde, hızlıca adımlarımı attım; ne yöne düşer adımlarım diye hesaplamalara sebebiyet vermemecesine..Ama bir şey biliyorum ki; bu oluşlardan yeni yeni kuleler dikiyor olman veya olmaksızın sana atıyordu; düşüncelerim. Bütün, sömürülerden yıkıntılara doğru.. Bu kargaşada, güven kazanıyordu.Bütün masumane duygularım, yeniden bir çember örgüsüyle;yeniden örülmeye başlıyor du..(Sen bilmeksizin yada hissederken, bütün döküntüleri alıp kaçtım..)</span></p>
<br />Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-72014901912768510362009-07-05T22:07:00.005+03:002010-04-25T23:02:40.051+03:00Bıraktım gitmek istiyorsan(Git)<p align="center">Bu sonsuzlukta, kalbim duracak gibi hissediyorum; hissettiklerini bir an için bile olsa; göz ardı edemiyorum. Her saniyeni izler bir yola büründüm. Çok akışkan bir şekilde, bana cevaplarını hiç beklemeden ardı ardına veriyor..</p><p align="center">O zaman, neden böyle bir şeye dönüştük,neydi bütün olanlar bir anlam veremedim, veremeyecek kadar duyarsızlaştım! Öfkemin esiri oldum..düşüncesizliklerde kayboldum.Bu sınırı bu kadar geniş tutmak iyi değil çünkü boğulmak üzereyim..AŞK galiba seninle birlikte, sessizlikte boğulup yeniden dünyaya gelmek gibi; seninle gidip gelmek gibi.. büyük bir çığlık ardında, saklanan küçük bir insan topluluğunda ellerini okşamak duygularına dokunmak gibi...Dün boş bir sahilde denize bakarak seni düşündüm ne düşündüğümü bile bilmeyerek gene sendeki bütün çelişkileri yok etmeye çalıştım, bendeki bu küçük kadının şeffaflığını kendimden geriye alıp avucumun içine alıp kıyıya doğru vurarak arkamı dönüp gitmek istedim..</p>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-55238968677846466322009-07-02T05:12:00.001+03:002010-07-01T13:40:43.757+03:00düş içinde yanılsamaSen seç adını, ben koyarım.Kollarının düğümlerini bir bir açmaya yeltendim.Çok pis bir şekilde ters teptin; yutkunamadım, doğrulamadım acımasızca çiğnedin.. Hazımsızlık midemi çökertti; sanki bir an durmaksızın aynı kelimeleri tekrar tekrar yeniledin.Bir an farklı sandım öpüşlerindeki tadı..</p><p align="center">Dokunuşlarındaki bana verdiğin zevki, neden yeltendi ellerin bedenime acımasızca bir tutkuyla;ikisini bir arada yaşayacak kadar, isteyerek mi geliyordun yoksa yanlış adımlarmı baş gösteriyordu,bilincim umarsız bir şekilde esirin olmuştu.</span></span>Siyah saten örtünün, içinde boğulan vücudum çok hızlı bir şekilde kalkışını gösterdi. Soğuk bir şekilde hassasiyetini göstererek nefes aldı bedenim, ruhum ise içinde hissediyordu kendini;bu kısmını ben düşledim,ben kurguladım beklemek zor olsada her anı yaşıyor gibi geçiyor; yeniden filmi takar gibi hapsediyor bütün önemsiz ünlemleri..Kafamın içinde hiç olmadık bir yerde, içinde yarattım seni galiba o yüzden izin vermiyorum gitmene.. Hiç olmadık bir zaman diliminde olsa da ,yeniden başa değil sona doğru gitmesini biliyorum.Ama anımsıyorum, yanındayım diye bu gereksiz huysuzlukların, tavırların sergileğnn bir sen değil yeniden, sen olma çabasının içinde kuşku uyandıran bir kadın..</p>
<br />Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-81703156286620327052009-07-02T02:50:00.000+03:002009-07-02T10:13:41.039+03:00Bu sefer kapana kısıldım..<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkzwG2HRNAJ_XTuUF6tOF6a2jxukksxdIxbIOfVFtrMzdiL2mBL5sQHpxImBPddmQ-3WS-4pnro_s2RFqm42ULSzK4hjrGRD5U2g4-39AnIE0THhqT8uUx1H6nauNN4Y9QP2eC069Xprc/s1600-h/inexhal.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 208px; FLOAT: left; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5353654076296066050" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkzwG2HRNAJ_XTuUF6tOF6a2jxukksxdIxbIOfVFtrMzdiL2mBL5sQHpxImBPddmQ-3WS-4pnro_s2RFqm42ULSzK4hjrGRD5U2g4-39AnIE0THhqT8uUx1H6nauNN4Y9QP2eC069Xprc/s320/inexhal.jpg" /></a><br /><p>Her şey, basitleşiyor mu yoksa bana mı öyle geliyor, biri bana lütfen söyleyebilir mi diyorum, işte olmuyor...sadece ben böyle değilim; bir tek benden kokmuyor bencilliğin kasvet dolu çelişkisi,yok olan bir şey yok olabilir mi diye soruyorum ve sonumu görmeye çalışıyorum.. çok mu çektim içime bu havayı ,geri çıkartıyım bu olamayışları bu tadı,bu gereksiz anlamsızlık sıfat boklarını, çünkü kendimi bu sefer yetersiz hissediyorum..hep aynı başta gidip, gelen bir karikatür gibi o yana bu yana sallanır, gibiyim..kokuşmuşluğunda cabası.. </p><p>Neydi eksik olan? her şeyin aynı raddede oluşumu yada olmayan şeylerin, bedenimizde ve zihnimizde büyüttüklerimiz mi.. görmeden, duymadan kocaman bir kor haline gelerek bizi yakıp savrulması mıydı.. bu entrikalar.. biri çıksın bana açıklasın bir şekilde, hiç kullanılmamış sözcüklerin tanımı yapsın çünkü ben artık hiç bir şeyde anlam aramıyorum..içtiğim sigaranın tadını,yediğim yemeğin ne renk ne çeşit olduğunu bile, fark edemiyorum; çıkmaz bir döngü beni içine alıp sıkıştırıp sonra yeniden koy verip içine alıp bırakıyor..Duyularım yetersiz hale getiriyor bu aşk sözcüklerimi içine kıstırıyor.. beni ben olmaktan alıkoyuyor.</p><p>Benim istediğim aynı cümlelerle süslenmiş her seferinde aynı kelimeleri kullanıp eskitmek değil tam tersi yeni şeylerle başlayıp tek tek yeni başlıyormuş gibi ipimi salmak istiyorum.. ama bu koca dünya dar geliyor bana ... aynalara baktığımda bir yanılsama görüyorum, gözlerimde yalansızlık içinden koşup bağıran bir küçük çocuk, belkide bir kadına dönüşmekten çekinmeyen bir faişe kıllığına bürünmüş bir insan, neyim ben kimim?ben bile tanımıyorum kendimi,zaman zaman yabancılaşıyorum bedenime yok etmeye çabalıyorum, içimden geçen bütün tozların etkisini kaybetmesini beklemeden son vermeyi düşünüyorum bu hayat denilen hayatıma güle güle demeyi,çaresiz olmak çok kötü,saplantılar seni başka birine dönüştürmeden git diyor zihnim duyuyorum, ben olmaksızın serzeniş içinden çıkıp geliyor.. dökülüyor ağzımdan,her yerimden salıyorum ..Ve diyorum ki, en güçlü şeyler ardında ,basitliklerle basitleştirilmiş cümleler koyarsan artık geri dönüşü yok bu en kazın çünkü, "kelimeler en başarılı olduklarında bile aciz kalan sembollerdir"... </p>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-67576185435553844382009-06-22T04:17:00.001+03:002010-07-01T13:24:42.058+03:00Bir varmış bir yokmuş diyebilir miyim?..İlk gün ve sonradan gelen, diğer ki günlerin karışık bir şekilde, arapsaçına dönüşmesinin, bir döngünün ortasından çat diye ayrılmasını beklerken ,gittikçe bir bağ oluşurcasına lastik gibi uzaması..
<br />Yüzüne baktım ve baktım, gözlerinin derinlerine nasıl indiğini fark etmeden, o an başladı her şey..yüzündeki her mimiğine,çizgilerine iniş hatlarına göre zamanlara böldüm ve tek tek isim verdim, anlam kazandırdım kendimce...bir tarafında hüzün,diğer tarafında ise seni bulmak için yolculuğa çıktım..labirentlerden, seni zorlu bir şekilde bulmaya, çalışarak geldim... sana doğru kanatlarımı kullanmayı bilmeden, çarpa çarpa hareketlenmeyi beceremeyen hislerle durdum gözlerinin ardında..zamansız zamanlarda bulmaya çalıştım kendimi; her dönüşümde sana doğru yıkımlarımdan çok bir çocuğun haykırışlarını görürcesine gidip geldim aynı yoldan, başa sararak..sadece sendeki yol farklı bir şekilde, çığlıklarını suratıma yapıştırdı teker teker.. bu oluşlara bir çok anlam kazandırmak istedim..yanılacağımı bile bile, tuzakların bir bir içine düşerek, çıkıp yine sende buldum kendimi..belki sorguladım her seferinde,belki kaçtım;bazen de umutsuzluk indi göz perdelerime doğru, işte o an yeniden ve daha hızlı bir şekilde, suratıma çarptı yanılgı sandığım bütün hislerim; gerçekten var olduğunu, kendimi kandırmadığımı ve gittikçe kalbimin ritimleri, git gide daha fazla heyecanla çarpmaya başladığını fark ettim..</div>
<br />
<br /><p align="center">Şimdi de ardında olmadık yıkımlar bırakıp,arkana bakmadan gideceksin. İçimdeki ses ne kadar büyüyecek ve bende nasıl bir şekil alacak bilmiyorum.. düşünmek istemiyorum; açıkçası seni bir daha görecekmişim gibi bırakıcam ellerini,yüzüne dokunurken bir daha hissedecekmişim gibi yarım bir şekilde ayrılıcam senden.. evet yarım kalıcaz...sessizliğe bölünecek her bir parçamız.. O,an derin bir boşluğa düşerek gözlerimiz derin bir uzaklıkta, yer yaparcasına kaybolacak.. Ne sen ne de ben hiç olmamacasına kaybolacak ...her yerde sen ve doldurulması gereken tümcelerden ibaret boşluklarımız kalacak..SEN BENDE, ANİ ÇIKIŞINI YAPBOZLAR HALİNDE , PARÇALARIMI ELEDİN ..BENSE DAHA YENİ ANLAMLAR ,SIFATLAR KONDURAMADAN SENSİZLİKTE SENİ ARAMAYA BAŞLADIM BİLE..</p>
<br />
<br /><p align="center"><strong><span style="color:#993399;">(</span></strong>'<strong><span style="color:#993399;">Sensizliğin</span></strong> <strong><span style="color:#993399;">tam</span></strong> <strong><span style="color:#993399;">ortasında,</span></strong> <strong><span style="color:#993399;">bu gidiş çok zamansız'!..)</span></strong></span></p>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-38131120912520997072009-06-20T16:32:00.000+03:002009-07-02T05:53:56.038+03:00kasvet dolu bir an..<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6zsHKDqNHV2mpvkYSBow0X_ugJbrnGz1KP1_xx238aYX6zAYJJP5-PyvOGzl0j1q4MiSazub2UAeq7ckwNnRFm2LtpM8gj6AqdIrbzPVtcF0YT-4HfZ525kckrJOI84PdK2IMNDNKLdM/s1600-h/jmnnj.JPG"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 198px; FLOAT: left; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5353690451854544370" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6zsHKDqNHV2mpvkYSBow0X_ugJbrnGz1KP1_xx238aYX6zAYJJP5-PyvOGzl0j1q4MiSazub2UAeq7ckwNnRFm2LtpM8gj6AqdIrbzPVtcF0YT-4HfZ525kckrJOI84PdK2IMNDNKLdM/s320/jmnnj.JPG" /></a>
<br /><p>Sustum her saniyede sustum..korktum tepkilerden ,haykırışlardan ,belkide kendimden korktum,belkide o yüzden kaçmaya yeltendi ruhum..sen halini görmek istemedim bir an seni delicesine özlerken, ne yaptığımı bilemedim .. nereden bilebilirdim ki saniyeler sığdırıp yok edebileceğini ,canımı bu şekilde sömürüp atabileceğini..kırıp kırıp parçalar halinde toz halinde savurabileceğini..</span>Bu hiçlikler daha ne kadar büyüyecek ve daha ne kadar sensizliği kendime yakıştırabileceğim ben..kendi zihnine yakıştırdığın gibi..</p><p>Düşünmek istemesem de düşünüyorum,bir bilmece gibi çıkışlarımın zorlaşmasını bekliyorum ..çözümsüz hale gelmek istiyorum hiç olmadık yerde var olmak ve gelmemek ,görmemek istiyorum hiç bir şekilde bedenimi sadece seni sığdırmak istemiyorum, yanlış ama gerçekleri bir bir ardına sıralayıp, sonra tökezleyen adımlarla geliyorum her defasında başa sarmak bu kadar acımasız bir şekilde gerçekleşemez..</p><p>Şuan kendimi,nasıl hissetiğimi nereden bilebilirsin ki.. hissettiğin varsayımlar, meğerse hep negatif halindeymiş,bilemedim..Bende, her defasında senin kurguladığın, sahnelerin tozunu zevkle, yutmakla meşgulmüşüm..</span></span>Son veriyorum yazıya;içimde hastalık gibi bir kırgınlık halinde, bedenim titretmesini dindiremeyecek kadar halsiz ve bitkin bir haldeyim,sigaranın durmak bitmek bilmeyen dumanı halinde ;gözlerim bir boşluğa bakar gibi yoksun kaldı.. göz bebeklerim anlamsız saçma bir kurguda, kapana kısılmış gibi gidip geliyorum.. çarpa çarpa,düşe düşe..</span></p>
<br />Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-17786267202795793602009-06-14T04:21:00.000+03:002009-06-14T04:54:08.566+03:00Soru işaretleri,git gide büyüyor..zihnimde..<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGxzZsKJlHmtWwa0nNJImk16D2eLWo6Ky3hRnLn47sU8oyedMxnl676OCxF4ND6zL8-7qCZA0tIYVidbrqDab3OXUGUbsx9eYd3a6GWaluurrNyXCFityLIsxOUNdYxuejC1JkIIhIe5c/s1600-h/1214908144elveda.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 214px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5346995581023946882" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGxzZsKJlHmtWwa0nNJImk16D2eLWo6Ky3hRnLn47sU8oyedMxnl676OCxF4ND6zL8-7qCZA0tIYVidbrqDab3OXUGUbsx9eYd3a6GWaluurrNyXCFityLIsxOUNdYxuejC1JkIIhIe5c/s320/1214908144elveda.jpg" /></a><br /><p align="center">Sayfalar işliyor bugün,görüyorum geçmişin nasıl hiç olmamış gibi yok olduğunu, neden unutuluyor, neden gömülüyor bir anda her şey...ve neden şimdikileri gömmek bu kadar hassasiyet üstüne belirgin oluyor her bir bölümümüzde..</p><p align="center">Küçüksün küçüğüm her şey güzel, hiç olmaksızın sezmez hiçbir olguyu.. her şey bir anda, yaş ilerledikçe, bilinç altında ve etkisinde kalırsın sadece ve kendini tanıdığın an bir patlama gerçekleşir ve bir anda düş cehenneminde kabus olmasını beklersin.. o minik ufacık ellerinden esir kalmak..bedenini kirlenmiş, zihnin buz tutmuş..</p><p align="center">Bakamazsın önüne,gidip gidip çarpıverirsin her seferinde, bile bile yok olacağını o kadar iyi bildiğin halde lüzumsuz yere değdirirsin içindeki param parça çocuğa,yaşanmışlık olsa keşke bunlar; isteyerek olsa ,pişmanlık olsa ama değildir...</p><p align="center">Yok olmuşsundur,..bedenini, yüzündeki belirtilerin bile ne zaman olduğunu, fark etmeden üremeye başlar.. yeni yeni anlamlar kazandırır sana ,dört duvar içinde dönüp durursun,gözlerin isyan eder bu odaya bedenin tavan yaparcasına yeri havayı inletir..sessiz bir şekilde, fark etmek o kadar zordur ki seni senden iyi bilmeleri imkansızdır..yapamazsın sığ bir şekilde dilin,nutkun ,gözlerin her şeye ama her şeye kapalı bir cam gibi içeri sızmasına izin vermeyecek şekilde hapseder seni..</p><p align="center">İçtiğin sigaraların hattı hesabını bilmeksizin, sigara dumanının gözlerindeki yaşlara sebep olmaksızın ağladığının bile görmene kapalı kalır.....yıkıp dökmek ister ruhun onu savurmak ister,her şeyini alana kadar, küfretmek ,isyan etmek; bir çırpıda kabuk kabuk,sıyrılmasını,bütün betimlemelerin sadece ve sadece senin bir deyişinle yok olmanı bekler... arkama bile bakmadan görmeden belkide..</p><p align="center">Gözleriniz kapalı...suçlayamam ki sizleri izin veremem ki buna... parçalanmış ruhum ellerinizde bugün becerilmiş bir şekilde param parça kül olup savruldu siz fark edemediniz...gülüşlerim yabancı bir ben kattınız bana siz, gerçeklerimi yaktınız attınız.. 'Nasıl bir araya gelirim artık'...kolay değil hiç bir şey ama rol yapmak daha kolaylık bir biçimde kaynıyor içimdeki derinliklere yer yapıyor, hiç bir</span> şekilde çıkmaksızın kapalı bir kutu oluyorum her seferinde...</span></p>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-11119354907583122412009-06-14T03:06:00.001+03:002010-07-01T13:25:58.035+03:00For who knows when we'll meet again this way.Hayatın anlamsızlığına içiyorum,bütün yıpranışlara,eskimiş ikinci el kitaplara,o kitapların anılarına canlandıran insanlara..benim raflarımda çoktan tozlandı..yenilenmiş eşyalar arasında aldım nefesimi ,ne vardı ki çoğul kalan şeyler ansızın yitik bir şekilde elimin tersiyle yıkıp gidecekler..'Tıpkı sen gibi..</p><p align="center">Eskimiş insanlar,eskimiş yıkık dökük ahşap evler,samat'ya sokağımın insanları üzerlerine sinmiş balık kokusu ,daracık uçsuz bucaksız sokaklar,çığlık çığlığa bağıran koşan çocuk sesleri.. 70'ler de 80' ler de çalan nostaljik plaklar arasındaki, rengini eskitmiş tozlanmalar ve seni bunların içinde bulmam bana başka bir insanı anlatıyor bugün,hiçbir yeniliğin ardında olmayışlarını bu olmayışlara farklı kokular yerine eskiyle yeni karışımı olmayışının esrarengiz hali kayıyor bana doğru,gitti gider..diyorum ansızın birden yeniden bir patlama gereksinimi duyar gibi yanılgıya düşüyorum.Başımı iki yana çevirip başka oluşlarını görmeye çabalarken,arka arkaya gelen, farklı senler sıralanıyor suratımın her bir bölümünde,çenemdeki çukurun ne kadar yıkasam da dokunuşlarının silinmesi yerine eskimiş bir dokunuş olarak canlanacak gözlerimde,her öpüşün yanaklarımdaki gülüşlerindeki sen gibi çoğullukları üst üste getirecek ve yeniden yaşar gibi gözlerim başka şekilde hüzünlenecek,üzüntü maiyetinde değil ama.</span></span> Sonra ansızın elvıs'ın şarkısı çınlayacak kulaklarımda,(It's Now Or Never-bu nakarat sana..Kiss me my darling be mine tonight,Tomorrow will be too late,It's now or never my love won't wait.) hiç olmadık bir yerde,belki o an senin olduğun yerde de Sam Brown(Stop) çalacak; o zaman hissederek senin olduğun tarafa bakarak beraber dinliyormuş gibi bir biri ardına gelen hızlanan ritimlerle öpüşlerin de hızlanacak..O an içimdeki çığlıklarım bir </span>biri, ardına sıralanacak,kimse yokmuş gibi davranıp ansızın o yolu takip etmeye devam edicem...Her yok oluş bir var oluşlar perdesinin arkasına saklanan hayat değilmidir;zaten.</p><p align="center">Bu sana sevgilim; </p><p align="center">Yıllar sonra Beni ararsan. Kalbimde hala Ve daima Yerin olduğunu Bil. Yıllar sonra Beni bir gün Ararsan. Bambaşka yollarda Yürüyorsak, Sana her şeyi Söyleyemesem de Kalbimde hala Ve daima Yerin olduğunu Bil. </span></span></p>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-14677746133874012782009-06-13T05:13:00.001+03:002010-07-01T13:27:31.997+03:00Düşüncelerim de kaybolmak..Hissedemedikleri mi şimdi şu zamanda ,şu saatte hissediyorum; dönüp durmaktan bedenim yorgun düştü ama yine'de kendimle cebelleşmekten sıkılmadım.. Ama yarım kalmışlıkları yarım bir şekilde bırakmak istemedim gene ve gene alamadım.. tamamiyle, tozlanan masanın bir bir tozlarını;yok hayır zor geldiğinden değil, sadece yeterince yorgun düştüğümün farkına varmaktan korktum bu sefer ben..sadece düşündüm, evet sadece beynimi iki yana küfredercesine saydırdım.. </p><p><strong><span style="color:#cc0000;">B</span></strong>ütün dolmuşluklarımı birer birer çıkarıp ,atmak için yeniden hissetmeye çalıştım..İnanma sen bana, ben yazılarımda bile gerçekleri yazamayacak kadar kendimden korkuyorum, tam anlamıyla dökmüyorum, eğer tam anlamıyla sana yansıtsam kendimi, bedenimin iki yana bölüneceğini sanıyorum ve bütün parçalarım birer birer kendini bırakacak gibi yol alacaklarını düşünüyorum,düşünsene o kadar yalnızım ki, kendimden başka sığınacağım bir duvar yokken,kendi kendimi terk edecek kadar şizofren olduğumu düşünüp,yeniden saçmalama seanslarına giriyorum , o sırada ben ben olmuyorum..ben bölüm bölüm değişen kadın oluyorum,her sahnede, başka hayatların konularını yansıtan, değişik şekillerde yutuyorum sahne tozlarını ve zaman zaman,uzun bir süre hazımsızlık yapıyor bu bende, oldukça zor oluyor..Bazen alışmak,varken bir den bire yok olmak ,sanki hiç olmamışsın gibi rüya gibi esen, o yüzden anlıyorum, böle yutkunama mın nedenlerini dönüp durmamın ne kadar iyi bir oyuncu olarak,kendimi sana karşı kaide değersiz bir şekilde sessiz kalmamın,kendimi olan sözümden ileri gidemeyeceğini..</p><p><strong><span style="color:#cc0000;">E</span></strong>vet soyutlamaya çalışsam da, seni düşüyorum ve bölece uzuyor..bu düşünceler..Seni bu kadar, çok hissetmeme karşın ,öyle yansıtmama rağmen gene'de sana dökülememem,sessiz ve sakin kalmam ne garip,insanın kendini anlayamaması anlamaya çalışması,ben gibi çok zor bir düşünceden ,karmaşaya kadar yol alıyor..Belki bugün öylece sessiz bir şekilde,sen istemesen de ,kapanacak her şey; ne adım dillenecek dilinde, ne de hissedeceksin en azından ben böyle zannediyorum yada yeniden kaçmaya başladığım izlenimlerini sana yansıtıyorum... (Yanlış zaman,yanlış yerde olsak'da hisler, hissedilenler ,karmaşanın içinde gidip gelmek bile,bir an için başka bir yaşamda aynı yerde olmak gibi,'Rüzgar gibi dalgalıydı'..)Gidiyorum..gidebildiğimce..(kelimelerim karmaşık bir kavram da yuvarlanmak gibidir.. tek tek birleştir..başka bir şey çıkacaktır..)</span></p></div>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-73128925779646983632009-06-12T23:33:00.000+03:002009-06-18T03:04:02.917+03:00Tacize,şiddete,tecavüze son..(Her yerde kadın olmak...)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxoXgwrtgao2pjUTdgpqqBWwQNEcuLIN58Hc1bw99j3dc3TQnVg85ebHyDCNya7grxCkV0q0v45zKT3NSxxXg-aPpj5b1IggyjZr1d1cb8KG-MaF7eAM-_Jl7fZpwUVDai5qtg92MpFsc/s1600-h/ReadImage.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 264px; FLOAT: left; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5348451566994632994" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxoXgwrtgao2pjUTdgpqqBWwQNEcuLIN58Hc1bw99j3dc3TQnVg85ebHyDCNya7grxCkV0q0v45zKT3NSxxXg-aPpj5b1IggyjZr1d1cb8KG-MaF7eAM-_Jl7fZpwUVDai5qtg92MpFsc/s320/ReadImage.jpg" /></a><br /><p>Artık bir son verin.. kadınlarımız neden halen mağdur bırakılıyor? Artık sessiz kalmayın hiç bir şeyi göz ardı etmeyin.. ne kadar ses o kadar hak..</p><p>Bu konu beni derinden yaralıyor..her kadını yaraladığı gibi, o kadar sessiz kalan ve sesini çıkartamayan mağdur ve savunmasız kadınlarımız var ki; bunun sayısı gittikçe artmakta ve çoğalmakta.</p><p>-Evinde kocasından şiddet gören kadın..</p><p>-Üvey babasından ve öz babasından tecavüze uğrayan kızlarımız..</p><p>-Kocası tarafından arkadaşına peşkeş çekilen kadınlarımız..vb..</span></span></p><p>Her saniye durmaksızın,şu an, şu saatte bile nicelerimiz sessiz bir şekilde bunun acısını çekmekte,nereye kadar susup oturabiliriz ve daha ne kadar korkup kaçabiliriz kendimizden.bu beden bizim değil 'mi? söyleyin, daha ne kadar istemeden zorla tecavüze,tacize şiddete karşı koymaya çalışmadan iliklerimizdeki kanı tüketmelerine göz yumabiliriz.</p><p>Tecavüz yaşandığı zamanda kalmaz, mağdurun bütün ömrü boyunca yaşayacağı büyük bir yıkım yaratır. Tecavüz kurbanda travmaya sebep olur. Bu travmanın süresi sessizliğe dönerek, sene ve ay şeklinde travma yaşamasına içine gömülmesine,neden olur. Daha uzun sürede ise depresif etkiler, kendine zarar verme eğilimi, madde bağımlılığı, agresif davranışlar, algılama bozuklukları,kişilik bozuklukları, insanlara güvensizlik, ürkeklik, cinsel bozukluklar ve strese bağlı fiziksel rahatsızlıklar yaşar. Unutmuş gibi yapmak, susmak ya da kaçmak tecavüzün bütün bu etkilerini yok etmez. Dahası derinleştirir. Ömür boyu etkisi yaşanacak bu büyük incitilmişlik ile yaşamak ancak yaraların daha da derinleşmesine sebep olur. Hiç kimse tecavüze uğramayı istemez ve hiç kimse tecavüze uğramayı hak etmez. Sen de, ben de. </p><p>Hadi gelin elele verelim,korkmayalım,kaçmayalım sessiz kalmayalım tam tersine üstüne gidip yok edelim bütün bu iğrençlikleri,kimse hakketmiyor..ne sen ne ben ne de onlar..Bizler hakketmiyoruz..kadınlarımız!</p>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-25644520502153750532009-06-12T23:18:00.000+03:002009-07-04T02:56:45.403+03:00Var olmayan..<p align="center"> Bütün, çoğul bedenler basitlik ardına saklanan, büyük aşk oyuncuları gibi büyük ve yüce bir sevgi yaşadıklarını sanarlar..hep dönüşümlü bir şekilde kirletirler bedenlerini,sevgilerini,aşklarını yaşamları arasında kaybederler bütün değerlerini hiç olmayan insanlar yanında..her gün biraz daha battıkça batarlar, güçsüz ve savunmasız bir cümlede kelimelerden daha anlamsız bir şekilde yürüyüp yol boyunca suratlarına takılan maske ardına saklanırlar.</p>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-17948395011597596072009-06-12T23:12:00.000+03:002009-07-04T02:58:38.644+03:00Gitme Sessiz kal,yeterince hemde çaresiz bir şekilde sessiz kal,ruhun bedenin'den çıksa bile belli etmeksizin göz ardı et her şeyi bir anda yokmuşum gibi git ..Hiç olmamışım,sende doğmamışım gibi dokunmamışsın gibi dudakların dudaklarımda alevlenmemiş gibi sessiz kal ve git.("GİTME")</span>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5568569628390755304.post-24374228215345288662009-06-11T01:51:00.000+03:002009-06-12T01:58:19.505+03:00Görünmez perde<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYHAXcL2-shgXWBj4UpCb_1rnFaSIc0tP9aaatehdOO2l9DIUFaavBSnjUbrY0_voqdtsqLel4YNTCUdoV3hJnYGb8Ist0Osi1LNIIPBpqxA3j6dPkyUZW0UNmurHuBVGq1FvjsHBGQcI/s1600-h/e12e15a4a76a99257b3b6bb4142499d5ad36ba81_m.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; FLOAT: left; HEIGHT: 274px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5346207112071929586" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYHAXcL2-shgXWBj4UpCb_1rnFaSIc0tP9aaatehdOO2l9DIUFaavBSnjUbrY0_voqdtsqLel4YNTCUdoV3hJnYGb8Ist0Osi1LNIIPBpqxA3j6dPkyUZW0UNmurHuBVGq1FvjsHBGQcI/s320/e12e15a4a76a99257b3b6bb4142499d5ad36ba81_m.jpg" /></a><br /><div>Bugün gelişlerimden çok,gidişlerim oldu. Gene kendimi tanımaksızın attım;bilmediğim yollara,acayip bir karmaşanın içindeyim oysa,nedenli,nedensiz sorularım; yok oluşlar var.. oysa bu sefer görmüyorum bedenimdeki inişleri,çıkışlarımı...saymıyorum,perdelerin arkasına saklanıyor bütün varsayımlarımdaki ,düş olan, gelen beden çoğunlukları ,koşmak ve bitirmek,harcama hissi dayanıyor..yok oluşlarıma..neredeyim? neden böle bir gelişmenin içinde, kendimi harcıyorum bunu bile adlandıramayacak kadar, sessiz ve duygusuzum.</div><div></div><div></div><div> </div><div>Sorulan cevaplara, yanıtsız bir şekilde tepkisizdim..beklentilerim bu yönde olmaksızın;çıkış yerine iniş gösterirken; evet biliyordum.. bu sefer kaçıyordum her zaman olduğu gibi ama bu sefer kendimi mecbur hissediyorum..duygularıma dokunmak ne kadar da zor oysa, her zaman dokunduklarını sanırken büyük bir yanılgının içinde yuvarlanmaları dinmiyor..gerçek şu ki, kimse farkında değil ne kadar büyük bir şeyin içinde yuvarlanıyorum ve yuvarlıyorum ..tepetaklak ediyorum ve yıpratıyorum..Aynı düş gezgini gibi bütün zehirimi akıtacak yeri şaşırıyorum ve her seferinde yanlış yere, sıçrayıp yayılıyorum, sessiz sakin bir serzeniş gibi...</span>Atan bir kalbi yok sayıp, yerine başkasını alıp, yerine başkasıyla değiştirmek kadar acı bir şey bu hissediklerim ...kapalı veya açık bir cam kadar, umursamaz bir şekilde izlemek hayatı yada tam tersini yapıp bir yerden ipini çekip, küt diye yerine indirmek beraberinde..yada sadece susmak,kalıplara değmemiş bir çöküş.</span></div>Morkedihttp://www.blogger.com/profile/01592865648024440110noreply@blogger.com0