22 Ocak 2010 Cuma

Kurgu (Sil baştan)


Benimkisi bir oluş ve olmayış masalı aslında,pençeme takılan bir et parçası, sevgisizliğin sıfatını yazdım bu güne kadar..Ama sonuç hep boş bir kavanoz kadar “anlamsız ve zamansızdı taki sana rasladığım güne kadar bu olamayışlardan bir zaman belirlemek istedim bu seferde bir illet gibi yakama yapıştı atmak istedim(Ama olmadı) ve o gün , sarhoş olduğum bir anda birden online oldu yüzüm güleçliği takındı her zaman ki gibi..alkolünde etkisiyle açılsam mı ,açılmasam mı diye düşünürken,bir anda bahsetmeye başladım ne dediğimi bilmeyerek kendi, kendime bir süre öylece kekelemeye başladım.. ama bir anda, ben sana aşığım cümlesi çıkamadı ağzımdan, resmen ilk defa bu kadar uzun bir süre kendimle cebelleşmeye başladım,anlatmaya çalıştım ama çok zorlayıcı bir süreçti çok güçtü.. beni gittikçe hapsediyordu içinde.
En sonunda "anlamıyor ben ne yaparım" dedim "anlatmaya çalıştın mı ki anlasın" dedi çalıştım, çalışıyorum dedim anlamıştır o zaman" dedi..öylece kaldım, boğazımda sanki bir yumruk varmış gibi sayıklıyordum ki, gözlerim bir anda buğulandı..(Sustum sadece sustum olmak isteğim yerde yok saydım bendeki benleri öylece..)ve bir zaman sonra;sürekli görüşelim dedi gel dedi cesaret edemedim sonunda kalktım gittim...ama bu süre zarfında sürekli onu sinir ettim. Konuşmamaya başladı..Ne kadar da kolaydı onun için boşluğa düşüne,hırpalanan o değildi;her şey kolaydı senin için..Ve sonunda suskunluğunu bozdu ve bu son dedi.

-Görüşmek istiyorum, dedi-Ciddi misin dedim..-Evet, dedi. Ama bu son deyişim,eğer buna da bahaneler uydurursan "unut beni" dedi..-Tamam dedim ..

Görüşmek istemiyordum, kalbim öle hızlı hızlı atıyordu ki, korkmaya başladım ellerim titriyordu,gelemiyeceğim filan demeye başladım ve gene zırvalamaya başladım..gelmezsen bir daha benimle konuşma gibi sözler söyledi..tehdit zoru ile kalktım gittim.Görüşmenin olacağı gün bir anda o kadar çok istedim ki görmeyi, anlık duygular kapladı beni! aslında anlık duygulardan çok farklıydı, kendimi topladım sandım cesaretimi ellerimin içine alıp ,yoğurup şekil verip onun avuçlarının içine akıtabileceğimi düşündüm.
Belgin, vardı yanımda.. içmek için bir yerler aradık gittik pikaba, kafayı bulduk nerden bilebilirdim ki, onunda sık sık gittiği bir yer olduğunu..içtim içtim sarhoş oldum..Telefonum çalıyordu bir an hiç olmadık bir yerde olmak istedim.. düşüncesizliğimin, düşüncesi belirdi ve açtım.. nerdesin dedi pikap cafedeyim.. bekle orada, 10 dk sonra oradayım dedi..o sırada, belgin gitti o gelmeden.Hissettim gelmişti,başımı kaldıramıyordum bir anda yanımda dikildi..öptü beni.. basımı kaldıramıyordum ki sorduğu sorulara cevap vereyim..kekelemeye başladım ama yinede konuşamıyorum..tutuldum sanki bir çıkmaza girdim aşamıyorum, güçlükle hareket eder gibiydim..en sonunda aile fotolarını gösterdi bana ;sonra çerez tabağından bir fıstık aldı attı bana..bana mısın demedim gene konuşamıyorum,sanki zihnim bedenimle dalga geçer gibi benimle hiç bilmediğim bir oyun, oynuyor ve kapana kısılıyorum..benim o gece eve gitmem gerekiyordu..kalkalım mı dedim son arabaya binebilmek için,tamam dedi kaktık.
-Emin misin dedi bende kalmak istemediğine?- Ben tek kalamam ki dedim..-Benimle yatarsın dedi..
O an, kendimi hiç olmadığım bir şekilde , bir an olsa bile oldukça iyi hissettim bir yandan da, korkuyordum! savunmasız bir şekilde..gittik..ve o gece onda kaldım.
Ben yatıyorum dedi.. gittik yattık..O an, üşüyordum,terliyordum ve korkuyordum içimdeki duygular boşalırcasına yırtıp atmak istedim bütün bu olur olmazlığı üstümden..bana sarılır mısın dedim..gel buraya dedi gülerek ve beni kendine doğru çekti.. sarıldım göğsüne kafamı koydum. Baktığım bu görünmeyen, merak ettiğim açıklanamayan, hissettiğim hissedilemeyen şey nedir? Hıçkırıklarımda kahkahanın yankısında, ağlamaya başladım içimdeki bütün olup biteni boşaltmak gibiydi..arkanı dön dedi.. dayanamadım ve öptüm onu,tam dudaklarıma yapışıcak ken arkamı döndüm sarıldı..bütün vücudu vücuduma değdi..irkildim,tuhaf bir hassasiyet vardı üstümde dilimden bir şeyler dökülsün istedim..ama dilimdekiler bedenime sıçramadan yok olmayı seçti..yerini sessizlik yer aldı..gece boyunca onu öylece izledim öyle güzeldi ki gözümde..Arada sırada arkasını döndü..ama bir süre sonra yaklaşıp, elini kolumun arasından soktu.. öylece kaldık..o an zaman dursun ve hep elleri kolumun içinde, kalbim ise onun bedenine doğru akıp, onda can bulsun istedim...yatağın ne tarafında yattım halen seçemiyorum sağında mı yoksa solunda mı ama cam kenarındaydım..bir ara üzerim açılmıştı, üzerimi örttü..sabah ezanı okunduğu sırada resmen ana avrad düz gitmiştim sabah olmasın diye..şimdiden özlemeye başlamıştım bile yanımdayken bu duygunun açlığını hiç bu kadar derin bir şekilde hissetmemiştim..basım çatlıyordu dayanamadım..hap istedim,kalktı su getirdi..hapı verdi bana ve yeniden uyudu..sabah oldu işe gitmek için telefonu çaldı...ben ise her anı resmen beynime kazımak için bakıyordum çok net bir şekilde halkaları halen düğüm haline getirmekte, zorlanmıyorum çünkü aynı şeyleri yeniden yaşıyor gibiyim her saniyesini.

Uyandı günaydın dedi..yanımda pantolonunu giyindi..soyundu bakamadım elim ayağım bir birine karıştı tutsak ediyordu beni kendinde ama oysa farkında bile değildi.Beni taksiye bindirdi..orda ilk defa göz göze geldik gözleri koyu yeşildi ve derin bir boşlukta kaybolur gibiydim..sarıldık, taksiye biner binmez gözyaşlarım çok müsait bir şekilde o ana boşalmaya başladı..gittim.iki saat sonra mesaj attı.. seni kıracak birşey mi yaptım çok kötüydün diye..sanki o an bir bitiş anıydı.. o kadar çok sevgi birikimi var ki bu beni onu daha çok bağlıyor olması bir an yok olmama sebep oluyordu..

2 Comments:

  1. Özlem A. said...
    "Benimkisi bir oluş ve olmayış masalı aslında..."dan anımsadım, geçmişte okumuştum sanki bunu, emin olamıyorum. Aşkın L Hâli kitabında yayınlanmış mıydı acaba? ya da dejavu=)
    Morkedi said...
    Aşkın L Hali'n de okuman İmkansız:)Çünkü Burdaki tüm yazılar bana aittir.

Post a Comment