Ölüm'den yaşama akarken, biçimsiz bir yaşantı şeklin'de, kendine bir biçim kazandırmaya endeks'li bir hayat yokuşun'da..
11 Mart 2009 Çarşamba
Tanınmadık yüzler, her yer oldukça yabancı ,hiç olmadığım bir yer ve yabancı suratlara hesap verme mecburiyeti ,baskın oldukça çelimsiz bir kitap üstünde unuttuğum sen ,hiçbir şey söylemeden çıkıyorum kapıya oldukça sert bir şekilde çarparak arkamda gülen dalga geçen sinirli asabi kişilikler sende içinde olmak üzere, aşağı inerken hissediyorum arkamdan geldiğini ama seni hatırlamıyorum oldukça uzağa gitmek isterken koşar adımlarla kolumdan tutup ,hiçbir şeyin düşündüğüm gibi olmadığını bir kaç kere anlatıyorsun ama, hafızam yitip gittiğini bile anımsamayarak baskıcı bir şekilde sigaranın dumanını suratıma üflerken sen, nefesinin sıcaklığını hissederken ben kendimi o an senden alamayışımı hatırlıyorum ve bütün bu olanların anlamsız veya anlamlı taraflarını düşünmeden baskın çıkıyorsun, yada ben öyle görüyorum seni görmek istediğim gibimi bakıyorum hala nedensiz sorular beynimde belirtilerini bir kere bile elden bırakmamak adına ruhumla savaşırken ben sen kimdin? yada kendimi unutturacak kadar gerçekten baskın mıydın?
-Sen ,sen diyordun bir şeyler geveliyordun.
-Hala sen bendemisin diye bir soru ,iki kaşımın ortasındaki çizgiler bu kadar 'mı belirginleşti?
Elimden tutup hiç bilmediğim bir yere götürmüştün orası o kadar yabancı olmasına rağmen, balkonunun o kadar geniş demir parmaklıkları vardı ki ,uzaktan bile görebiliyordum tozlanmaları,ellerin o kadar sıcaktı ki iki elinin arasında, o kadar küçük kalmıştı ki suratım ,ama gözlerim 'den gelen yaşları öperek kuruttuğunu o kadar iyi anımsıyorum ki, iki elimden tutup beni yatağa oturtup elimi dudaklarına götürüp öpüp ,beni kendine çekmen beni çok zorluyordu ,gitmek istiyor gibiydim senden korkmak değildi ama senden kaçmam daha iyi gelecek gibi içimde bir yanılsama vardı..
Gitmeliydim ve bir hikaye bura'da yarım kalmalıydı çünkü seni tanımıyordum ve yaşamıyordum..