13 Haziran 2009 Cumartesi

Düşüncelerim de kaybolmak..

Hissedemedikleri mi şimdi şu zamanda ,şu saatte hissediyorum; dönüp durmaktan bedenim yorgun düştü ama yine'de kendimle cebelleşmekten sıkılmadım.. Ama yarım kalmışlıkları yarım bir şekilde bırakmak istemedim gene ve gene alamadım.. tamamiyle, tozlanan masanın bir bir tozlarını;yok hayır zor geldiğinden değil, sadece yeterince yorgun düştüğümün farkına varmaktan korktum bu sefer ben..sadece düşündüm, evet sadece beynimi iki yana küfredercesine saydırdım..

Bütün dolmuşluklarımı birer birer çıkarıp ,atmak için yeniden hissetmeye çalıştım..İnanma sen bana, ben yazılarımda bile gerçekleri yazamayacak kadar kendimden korkuyorum, tam anlamıyla dökmüyorum, eğer tam anlamıyla sana yansıtsam kendimi, bedenimin iki yana bölüneceğini sanıyorum ve bütün parçalarım birer birer kendini bırakacak gibi yol alacaklarını düşünüyorum,düşünsene o kadar yalnızım ki, kendimden başka sığınacağım bir duvar yokken,kendi kendimi terk edecek kadar şizofren olduğumu düşünüp,yeniden saçmalama seanslarına giriyorum , o sırada ben ben olmuyorum..ben bölüm bölüm değişen kadın oluyorum,her sahnede, başka hayatların konularını yansıtan, değişik şekillerde yutuyorum sahne tozlarını ve zaman zaman,uzun bir süre hazımsızlık yapıyor bu bende, oldukça zor oluyor..Bazen alışmak,varken bir den bire yok olmak ,sanki hiç olmamışsın gibi rüya gibi esen, o yüzden anlıyorum, böle yutkunama mın nedenlerini dönüp durmamın ne kadar iyi bir oyuncu olarak,kendimi sana karşı kaide değersiz bir şekilde sessiz kalmamın,kendimi olan sözümden ileri gidemeyeceğini..

Evet soyutlamaya çalışsam da, seni düşüyorum ve bölece uzuyor..bu düşünceler..Seni bu kadar, çok hissetmeme karşın ,öyle yansıtmama rağmen gene'de sana dökülememem,sessiz ve sakin kalmam ne garip,insanın kendini anlayamaması anlamaya çalışması,ben gibi çok zor bir düşünceden ,karmaşaya kadar yol alıyor..Belki bugün öylece sessiz bir şekilde,sen istemesen de ,kapanacak her şey; ne adım dillenecek dilinde, ne de hissedeceksin en azından ben böyle zannediyorum yada yeniden kaçmaya başladığım izlenimlerini sana yansıtıyorum... (Yanlış zaman,yanlış yerde olsak'da hisler, hissedilenler ,karmaşanın içinde gidip gelmek bile,bir an için başka bir yaşamda aynı yerde olmak gibi,'Rüzgar gibi dalgalıydı'..)Gidiyorum..gidebildiğimce..(kelimelerim karmaşık bir kavram da yuvarlanmak gibidir.. tek tek birleştir..başka bir şey çıkacaktır..)

1 Comment:

  1. Esprit said...
    bu iç dünyanın yasıması.. dürüstce..bana göre fazla dürüst.. minik kedi seni tanıyalı 2-3yıl oldu mu? olmuştur...
    cesurca bir yazı..anlayana... o minik kiz cocuğuna okumayaı yazmayı öğretmek gibi bişey.. bide bu cocuk huysuz ve karmaşıksa işin cok zor...

Post a Comment