20 Haziran 2009 Cumartesi

kasvet dolu bir an..


Sustum her saniyede sustum..korktum tepkilerden ,haykırışlardan ,belkide kendimden korktum,belkide o yüzden kaçmaya yeltendi ruhum..sen halini görmek istemedim bir an seni delicesine özlerken, ne yaptığımı bilemedim .. nereden bilebilirdim ki saniyeler sığdırıp yok edebileceğini ,canımı bu şekilde sömürüp atabileceğini..kırıp kırıp parçalar halinde toz halinde savurabileceğini..Bu hiçlikler daha ne kadar büyüyecek ve daha ne kadar sensizliği kendime yakıştırabileceğim ben..kendi zihnine yakıştırdığın gibi..

Düşünmek istemesem de düşünüyorum,bir bilmece gibi çıkışlarımın zorlaşmasını bekliyorum ..çözümsüz hale gelmek istiyorum hiç olmadık yerde var olmak ve gelmemek ,görmemek istiyorum hiç bir şekilde bedenimi sadece seni sığdırmak istemiyorum, yanlış ama gerçekleri bir bir ardına sıralayıp, sonra tökezleyen adımlarla geliyorum her defasında başa sarmak bu kadar acımasız bir şekilde gerçekleşemez..

Şuan kendimi,nasıl hissetiğimi nereden bilebilirsin ki.. hissettiğin varsayımlar, meğerse hep negatif halindeymiş,bilemedim..Bende, her defasında senin kurguladığın, sahnelerin tozunu zevkle, yutmakla meşgulmüşüm..Son veriyorum yazıya;içimde hastalık gibi bir kırgınlık halinde, bedenim titretmesini dindiremeyecek kadar halsiz ve bitkin bir haldeyim,sigaranın durmak bitmek bilmeyen dumanı halinde ;gözlerim bir boşluğa bakar gibi yoksun kaldı.. göz bebeklerim anlamsız saçma bir kurguda, kapana kısılmış gibi gidip geliyorum.. çarpa çarpa,düşe düşe..


0 Comments:

Post a Comment