14 Haziran 2009 Pazar


Sayfalar işliyor bugün,görüyorum geçmişin nasıl hiç olmamış gibi yok olduğunu, neden unutuluyor, neden gömülüyor bir anda her şey...ve neden şimdikileri gömmek bu kadar hassasiyet üstüne belirgin oluyor her bir bölümümüzde..

Küçüksün küçüğüm her şey güzel, hiç olmaksızın sezmez hiçbir olguyu.. her şey bir anda, yaş ilerledikçe, bilinç altında ve etkisinde kalırsın sadece ve kendini tanıdığın an bir patlama gerçekleşir ve bir anda düş cehenneminde kabus olmasını beklersin.. o minik ufacık ellerinden esir kalmak..bedenini kirlenmiş, zihnin buz tutmuş..

Bakamazsın önüne,gidip gidip çarpıverirsin her seferinde, bile bile yok olacağını o kadar iyi bildiğin halde lüzumsuz yere değdirirsin içindeki param parça çocuğa,yaşanmışlık olsa keşke bunlar; isteyerek olsa ,pişmanlık olsa ama değildir...

Yok olmuşsundur,..bedenini, yüzündeki belirtilerin bile ne zaman olduğunu, fark etmeden üremeye başlar.. yeni yeni anlamlar kazandırır sana ,dört duvar içinde dönüp durursun,gözlerin isyan eder bu odaya bedenin tavan yaparcasına yeri havayı inletir..sessiz bir şekilde, fark etmek o kadar zordur ki seni senden iyi bilmeleri imkansızdır..yapamazsın sığ bir şekilde dilin,nutkun ,gözlerin her şeye ama her şeye kapalı bir cam gibi içeri sızmasına izin vermeyecek şekilde hapseder seni..

İçtiğin sigaraların hattı hesabını bilmeksizin, sigara dumanının gözlerindeki yaşlara sebep olmaksızın ağladığının bile görmene kapalı kalır.....yıkıp dökmek ister ruhun onu savurmak ister,her şeyini alana kadar, küfretmek ,isyan etmek; bir çırpıda kabuk kabuk,sıyrılmasını,bütün betimlemelerin sadece ve sadece senin bir deyişinle yok olmanı bekler... arkama bile bakmadan görmeden belkide..

Gözleriniz kapalı...suçlayamam ki sizleri izin veremem ki buna... parçalanmış ruhum ellerinizde bugün becerilmiş bir şekilde param parça kül olup savruldu siz fark edemediniz...gülüşlerim yabancı bir ben kattınız bana siz, gerçeklerimi yaktınız attınız.. 'Nasıl bir araya gelirim artık'...kolay değil hiç bir şey ama rol yapmak daha kolaylık bir biçimde kaynıyor içimdeki derinliklere yer yapıyor, hiç bir şekilde çıkmaksızın kapalı bir kutu oluyorum her seferinde...

0 Comments:

Post a Comment