Morkedi

İlk gün ve sonradan gelen, diğer ki günlerin karışık bir şekilde, arapsaçına dönüşmesinin, bir döngünün ortasından çat diye ayrılmasını beklerken ,gittikçe bir bağ oluşurcasına lastik gibi uzaması..
Yüzüne baktım ve baktım, gözlerinin derinlerine nasıl indiğini fark etmeden, o an başladı her şey..yüzündeki her mimiğine,çizgilerine iniş hatlarına göre zamanlara böldüm ve tek tek isim verdim, anlam kazandırdım kendimce...bir tarafında hüzün,diğer tarafında ise seni bulmak için yolculuğa çıktım..labirentlerden, seni zorlu bir şekilde bulmaya, çalışarak geldim... sana doğru kanatlarımı kullanmayı bilmeden, çarpa çarpa hareketlenmeyi beceremeyen hislerle durdum gözlerinin ardında..zamansız zamanlarda bulmaya çalıştım kendimi; her dönüşümde sana doğru yıkımlarımdan çok bir çocuğun haykırışlarını görürcesine gidip geldim aynı yoldan, başa sararak..sadece sendeki yol farklı bir şekilde, çığlıklarını suratıma yapıştırdı teker teker.. bu oluşlara bir çok anlam kazandırmak istedim..yanılacağımı bile bile, tuzakların bir bir içine düşerek, çıkıp yine sende buldum kendimi..belki sorguladım her seferinde,belki kaçtım;bazen de umutsuzluk indi göz perdelerime doğru, işte o an yeniden ve daha hızlı bir şekilde, suratıma çarptı yanılgı sandığım bütün hislerim; gerçekten var olduğunu, kendimi kandırmadığımı ve gittikçe kalbimin ritimleri, git gide daha fazla heyecanla çarpmaya başladığını fark ettim..